Ο Μπάρμπα Μπίλιος είχε ένα γάλο πολύ μεγάλο.
Και τον τάιζε μέλι ταχίνη, για να παχύνει.
Και τον τάιζε ψωμί και αλάτι, να κάνει πλάτη.
Και τον τάιζε ψητή γαρδούμπα, να κάνει τούμπα.
Και τον τάιζε ψωμί μπουγατσά να κάνει μπράτσα.
Και τον τάιζε ψωμί και χόρτα, ώσπου δεν χώραγε από την πόρτα.
Ώσπου μια μέρα δίχως ήλιο ο γάλος έφαγε τον Μπάρμπα Μπίλιο
Βαρκούλα του ψαρά
Βγαίν’ η βαρκούλα, βγαίν’ η βαρκούλα του ψαρά απο το περιγιάλι, βαρκούλα,
βαρκούλα απο το περιγιάλι, βαρκούλα του ψαρά
Κι απλώνει ο ναύτης, κι απλώνει ο ναύτης με χαρά τα δίχτυα του και πάλι, βαρκούλα, βαρκούλα τα δίχτυα του και πάλι, βαρκούλα του ψαρά
Το φεγγαράκι, το φεγγαράκι τον γυαλό τον κάνει σαν καθρέφτη,
βαρκούλα, βαρκούλα τον κάνει σαν καθρέφτη, βαρκούλα του ψαρά
Και κάθε ψάρι, και κάθε ψάρι παχουλό μέσα στα δίχτυα πέφτει,
βαρκούλα, βαρκούλα μέσα στα δίχτυα πέφτει, βαρκούλα του ψαρά
Πολύ κουράστη-, πολύ κουράστηκες ψαρά τα ψάρια είναι δικά σου,
βαρκούλα, βαρκούλα τα ψάρια είναι δικά σου, βαρκούλα του ψαρά
Και πούλα τα, και πούλα τα στην αγορά να θρέψεις τα παιδιά σου,
βαρκούλα, βαρκούλα να θρέψεις τα παιδιά σου, βαρκούλα του ψαρά
Η μικρή αράχνη
Η μικρή αράχνη
Με κόπο ανεβαίνει
Βγαίνει η βροχή
Και πάλι κατεβαίνει
Βγαίνει ο ήλιος
Στεγνώνει τη βροχή
Κι η μικρή αράχνη
Αρχίζει απ’την αρχή
Στραβός βελόνα γύρευε
Στραβός βελόνα γύρευε, ολα-ολα (x 2)
Μέσα σε αχυρώνα, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)
Και ο κουφός του έλεγε, ολα-ολα (x 2)
Πως άκουσ’ ένα κρότο, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)
Πολλά ψέματα είπαμε, ολα-ολα (x 2)
Άς πούμε και μι’ αλήθεια, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)
Ο κόκορας εγέννησε, ολα-ολα (x 2)
Σαράντα κολοκύθια, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)
Τα κολοκύθια είχανε μέσα νερό, ολα-ολα (x 2)
Και το νερό βατράχια, βατσιτσελο-βατσιτσό (x 2)
ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΑΛΟΝΙ
Ένα μπαλόνι μεγάλο
Όμορφο, κοκκινωπό
Ταξιδάκι θα με πάει
Στον γαλάζιο ουρανό
ρεφρέν
Κόκκινο μπαλόνι, όμορφη ζωή
Έλα να βρεθούμε πάνω από τη γη(2)
Τον κόσμο όλο θα μου δείξει
Στην πλάτη του σαν με κυλά
Ώρες θα σεργιανάμε
Σαν δυό φίλοι, δυό παιδιά
Ρεφρέν (2)
Τώρα που γνώρισα τον κόσμο
Μπαλόνι μου σ΄ ευχαριστώ
Το όμορφό μας το ταξίδι
Πάντα εγώ θα νοσταλγώ
Ρεφρέν (2)
Ο ΔΡΑΚΟΣ
Μέσα στα βαθιά νερά
ένας δράκος με ούρα
Χασμουριέται, χασμουριέται
τη ζωή του τη βαριέται(2)
Δύο βήματα πιο
κει να΄σου δύο αστακοί
Σημαδεύει τους αρπάζει
και στη τσέπη του τους βάζει(2)
Δράκε, δράκε που μας πας;
μήπως θέλεις να μα φας;
μήπως να μας αλατίσεις
και στο φούρνο να μας ψήσεις(2)
μη φωνάζετε πολύ,
μη μιλάτε για φαΐ
κι ανεβείτε στο κρεβάτι
να μου ξύσετε τη πλάτη (2)
No comments:
Post a Comment