«Αόρατες πόλεις»: (Πλεύσις): Μια παράσταση εμπνευσμένη απ’ το ομώνυμο βιβλίο του Ιταλο Καλβίνο. Ο σκηνικός χώρος αποτελείται από μια ειδική κατασκευή στην οποία τοποθετούνται έξι πολύ μεγάλοι σε ύψος
«Αόρατες πόλεις»: (Πλεύσις): Μια παράσταση εμπνευσμένη απ’ το ομώνυμο βιβλίο του Ιταλο Καλβίνο. Ο σκηνικός χώρος αποτελείται από μια ειδική κατασκευή στην οποία τοποθετούνται έξι πολύ μεγάλοι σε ύψος στύλοι πάνω στους οποίους οι ερμηνευτές αναζητούν, ανακαλύπτουν, δημιουργούν στιγμιότυπα από τη ζωή φανταστικών πόλεων με επίκεντρο την παρουσία των ανθρώπων σ’ αυτές.
57 ελληνικές ομάδες, οκτώ ομάδες από το εξωτερικό και πάνω από 400 καλλιτέχνες θα πραγματοποιήσουν συνολικά 243 παραστάσεις (ημερησίως θα δίνονται 83 παραστάσεις) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, ενώ θα πάρουν μέρος και σημαντικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες από Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία, Ολλανδία, Βραζιλία και Βουλγαρία. «Στη χώρα μας, το Φεστιβάλ είναι πρωτόγνωρο και θα συμβάλει στην ανάπτυξη του Θεάτρου Δρόμου», σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του.
Εκτός από τις παραστάσεις θεάτρου δρόμου η διοργάνωση θα περιλαμβάνει και δράσεις με βάση άλλες μορφές τέχνης, χοροθεατρικές παραστάσεις, χάπενινγκ, γουέρκσοπ, παραστάσεις κουκλοθέατρου, καθώς και μικρές μουσικές μπάντες, με αφετηρία πάντα τον δημόσιο χώρο.
Το Φεστιβάλ είναι διαγωνιστικό (θα δοθούν τέσσερα βραβεία) κι έχει δύο ενότητες: το κεντρικό (main) και το ελεύθερο (open). Στο κεντρικό θα συμμετέχουν είκοσι δύο επιλεγμένες ομάδες, ελληνικές και ξένες, ενώ το open είναι πιο ελεύθερο και θα συμμετέχουν μεμονωμένοι καλλιτέχνες ή ομάδες απ’ όλο το φάσμα και τις εκφράσεις του Θεάτρου Δρόμου.
Την πρώτη ημέρα θα γίνει η Τελετή έναρξης στον εξωτερικό χώρο του Παναθηναϊκού Σταδίου από την διοργανώτρια ομάδα Θέατρο Δρόμου «Helix», με το θέαμα «Αιών», σε σκηνοθεσία-εικαστική σύνθεση Νίκου Χατζηπαπά. Kύρια πηγή έμπνευσης και βασικός άξονας του θεάματος είναι το αρχαίο κείμενο της Θεογονίας και Κοσμογονίας του Ησίοδου. Τα εθνικά χαρακτηριστικά των Μύθων παντρεύονται με διαφορετικά στοιχεία, εικαστικά, μουσικά, εκφραστικά, επισημαίνοντας τη διαχρονική και την κοινή αφετηρία των Μύθων.Ως αποτέλεσμα παρουσιάζεται ένα οπτικοαουστικό πολυθέαμα με στοιχεία θεατρικά, εικαστικά, πλαισιωμένα με ακροβατικές δράσεις. Τη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη ημέρα, θα εμφανίζονται τα γκρουπ και οι μεμονωμένοι καλλιτέχνες. Την τελευταία ημέρα θα γίνει η απονομή των βραβείων. Το βράδυ της ίδιας ημέρας, στο πλαίσιο της τελετής λήξης, θα πραγματοποιηθεί παρέλαση των ομάδων από την Πλατεία Μακρυγιάννη προς το Θησείο και η γιορτή θα τελειώσει με πάρτι στην Πλατεία Ασωμάτων.
Οι παραγωγές
«Οι Μύθοι μιας Αλίκης»
Η Αλίκη Καγιαλόγλου και οι συνεργάτες της μας ταξιδεύουν σε όμορφα και καλοτάξιδα μουσικά ύδατα.
«Saurus»
(Close Act): Θεωρούνται ότι έχουν εξαφανιστεί, παρ’ όλα αυτά, τα μεγαλύτερα τέρατα που πέρασαν ποτέ από τη γη επιστρέφουν στον 21ο αιώνα. Με έναν εκκωφαντικό βρυχηθμό αυτές οι Σαύρες μεταφέρονται μέσα στο κοινό, ψάχνοντας φαγητό για να κατευνάσουν την πείνα τους. Υπάρχει μια πεποίθηση ότι οι Σαύρες είναι χορτοφάγοι! Αρπάζουν τα χέρια των περαστικών και κουνούν την ουρά τους.
«non++»
(object0, a.k.a. eekuipoiz): Με βάση την τεχνική ζογκλέρ και επηρεασμένοι από τον χορό, το θέατρο αντικειμένων και τη μιμική δημιουργούν μια κινητική και άμεση σχέση με το αντικείμενο που αγγίζει τα όρια του χορού.
«Ορφέας και Ευρυδίκη»
(ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ): Μια παράσταση δρόμου που πραγματεύεται τον Μύθο του Ορφέα, με ξυλοπόδαρα, φωτιές, σημαίες, μουσική, τραγούδι, παντομίμα, ακροβατικά. Η μουσική της παράστασης κάνει ένα ταξίδι σε όλο τον κόσμο.
«Αδέσποτες σκύλες στο βαλς των βρώμικων δρόμων»
(Παντούμ): Η παράσταση δανείζεται στοιχεία από το καμπαρέ, την επιθεώρηση, το βαριετέ, τις συναυλίες, τις λογοτεχνικές βραδιές, τις συνευρέσεις φίλων ή ακόμα και από κάτι νύχτες με φωτιές στην παραλία.
«Γοργόνα, Γοργονίτσα»
(Πράσσειν Αλογα): H βαθιά αγάπη που θα νιώσει η μικρή γοργόνα (του Χ.Κ. Αντερσεν) για τον πρίγκιπα θα την κάνει να λάμψει σαν φεγγάρι. Οι κύριοι τρεις χαρακτήρες υπάρχουν σε κούκλες άμεσης κίνησης που συνδιαλέγονται με την ηθοποιό που υποδύεται τη γοργόνα.
«Ενα μπαλόνι γεμάτο μυστικά»
(Θέατρο του παπουτσιού πάνω στο δέντρο): Σε μια πολιτεία, ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά από ‘δώ, ο Βασιλιάς ήταν τόσο εγωιστής και παράλογος, που διέταξε τους υπηκόους του να κάψουν όλα τα βιβλία που είχαν γραφτεί πριν από τη γέννησή του. Και γιατί αυτό; Μα γιατί η ματαιοδοξία του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ήθελε τα πάντα να ξεκινούν απ’ αυτόν! Κάποτε, όμως, ήρθε ένας χειμώνας, όπου τίποτα πια δεν ήταν όπως πριν...
«Τα τρελά μαγειρέματα» (Baruti στην άκρη της κλωστής): Μια μουσική παράσταση βασισμένη σε κωμικά σκετς, μια συναυλία με απίθανους χαρακτήρες, ένα παιχνίδι μεταξύ παιδιού και κούκλας. Ενας τρελός μάγειρας αποφασίζει να δοκιμάσει μια καινούργια συνταγή. Τα συστατικά της: ξύλο, χαρτί, χρώματα και μουσικές νότες. Από το περίεργο αυτό μείγμα θα γεννηθεί μια συναυλία με απίθανους χαρακτήρες...
«SWAT(G.I.G.N.)»
(Carnage Productions): Μια κωμωδία παράστασης δρόμου στην οποία τέσσερις αφοσιωμένοι κομάντο ξεκινάνε μια απίθανη αποστολή. Ο στόχος τους: Να βρουν ένα πρόβλημα σε κάθε λύση... Η αποστολή τους: Αδύνατο να θυμηθούν...
«Κλαίουσες ή Η απελπισία σε τρεις θέσεις» (Συγκεχυμένες απεικονίσεις): Μια τριλογιακή περφόρμανς με μινιμαλιστική διάθεση, εμπνευσμένη από το παράδοξο του ηθοποιού. Ο κύριος άξονάς της είναι η «αδυναμία» παραγωγής κλάματος με φυσιολογικό τρόπο. Οι χαρακτήρες που αναπαρίστανται καταφεύγουν στην απεικόνιση της οδύνης τους με τεχνητά μέσα και εύκολα υλικά, προκειμένου να δείξουν τη μέχρι δακρύων θλίψη τους.
«Kαινός Xώρος - Αστικές Παρεκκλίσεις στο Δημόσιο Χώρο 1 & 2» (Motus Terrae): Εξερευνώντας τη χρήση του μη-θεατρικού Δημόσιου χώρου η ομάδα παίρνει θέση στο κέντρο του τριγώνου που ορίζουν οι τρεις βασικές παράμετροι της θεατρικής πράξης: Σκηνικός χώρος - Θεατής - Καλλιτεχνική δημιουργία... O Kαινός Xώρος είναι μια διάφανη σφαίρα που περιβάλλει τον κάθε θεατή. Η δημιουργία της έχει ως στόχο να τον κάνει να κοιτάξει παντού γύρω του και να αισθανθεί κομμάτι αυτού του χώρου. Του δικού του χώρου.
«Χώρος Αμλετ: Δοκιμή» (Ισον Ενα): Μια δοκιμή παράστασης, μια ανοιχτή πρόβα. Τα λόγια του Αμλετ «Θεέ μου έρημος. Τι έρημος είναι αυτός ο κόσμος» μπλέκονται με τη ζωή στους δρόμους. Θέατρο και καθημερινή ιστορία, το σώμα της πόλης σε σχέση με το σώμα του Αμλετ, ένα σώμα που διαδηλώνει και πληγώνεται ζητώντας επίμονα κάτι...
«Κάρμεν»
(Oper(O)): Με ένα μικρό και ευέλικτο σύνολο τραγουδιστών-ηθοποιών, η ομάδα διηγείται την ιστορία της Κάρμεν, ξαφνιάζοντας με την πρωτοποριακή απόδοση του έργου και την προσήλωσή της στη μουσική.
«The Balls»
(Fireter): Οι τρεις μυστικοί θεοί της φύσης έρχονται στη γη με τρεις γιγαντιαίες μπάλες και φωτιά. Μέσα από αυτές τις μπάλες μεταφέρουν τους ήχους της καταγωγής και της προελεύσεώς μας.
«Αόρατες πόλεις»
(Πλεύσις): Μια παράσταση εμπνευσμένη απ’ το ομώνυμο βιβλίο του Ιταλο Καλβίνο. Ο σκηνικός χώρος αποτελείται από μια ειδική κατασκευή στην οποία τοποθετούνται έξι πολύ μεγάλοι σε ύψος στύλοι πάνω στους οποίους οι ερμηνευτές αναζητούν, ανακαλύπτουν, δημιουργούν στιγμιότυπα από τη ζωή φανταστικών πόλεων με επίκεντρο την παρουσία των ανθρώπων σ’ αυτές.
«Αθήνα-Δρόμοι-Ονειρα»
(ΑΒΙΣΤΑ): Μουσικο-θεατρικό, μετακινούμενο δρώμενο, μια περιπλάνηση στον χώρο και στον χρόνο. Ενας παλιατζής και δύο πλανόδιοι μουσικοί οδηγούν το κοινό στους δρόμους της παλιάς Αθήνας και διηγούνται ιστορίες για επαγγελματίες δρόμου που δεν υπάρχουν πια.
Για παιδιά
«Εμείς θα κάνουμε τον γύρο του κόσμου» (Ιωάννα Μαμακούκα και Angelus Novus): Ενα παραμύθι με κούκλες για παιδιά, μια παράσταση μαριονέτας όπου ντεκόρ είναι το ίδιο το σώμα της κουκλοπαίκτριας και πρόσωπα τα ίδια της τα χέρια. Παιχνίδια παραπλανήσεων και μεταμορφώσεων... Μια παραμυθού αναλαμβάνει να διηγηθεί τον Κοντορεβιθούλη αλλά όπως εμείς δεν ξέρουμε...
«Ταρκάν»
«Το Ονειρο του γερο-Ταρκάν» (Κοκου-Μουκλό): Μια παράσταση αφιερωμένη στη δύναμη και τη μαγεία των βιβλίων, καθώς και στους αναγνώστες που «ταξιδεύουν» μαζί τους. Μια παράσταση που μας επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε στη ζωή και τις συνήθειες ενός σοφού ανθρώπου που έχει ξεχαστεί ανάμεσα στα παλιά του βιβλία. Ξεφυλλίζοντας τις κιτρινισμένες σελίδες που του επιφυλάσσουν κρυμμένες εκπλήξεις και τον παρασύρουν μακριά από τον χώρο και τον χρόνο...
«Valse»
Teatro Tascabile di Bergamo: Μια αίθρια παράσταση δρόμου, που δημιουργήθηκε γύρω από τη μυθολογία της ευρωπαϊκής κουλτούρας, το «βαλς». Σ’ αυτόν το χορό πολλά στοιχεία ενώνονται, ανθρωπολογικά και κοσμικά. Η βόλτα γίνεται υπνωτική ζαλάδα, αλλά με μια δόση από τις ουράνιες σφαίρες.
«Carmen Funebre»
(Teatr Biuro Podrozy): Παραγωγή ανοικτών διαστάσεων. Εμπνευσή της αποτέλεσε ο πόλεμος στη Βοσνία, και άλλες εθνικές αντιπαραθέσεις, καθώς επίσης και παγκόσμια εθνικιστικά ξεσπάσματα και αντοχές. Ξυλοπόδαρα, φωτιά, προβολείς, θεαματικά εφέ και απαλή μουσική «απειλούν» το κοινό, καθώς προκαλούν τόσο τον φόβο όσο και τη συμπόνια. Παρ’ όλο που δεν υπάρχει εκτενής διάλογος στην παράσταση, οι εικόνες είναι καθαρές και δυνατές.
No comments:
Post a Comment